AKU, DIA & SUAMINYA..
12 Jun 2020
Assalamualaikum semua..Rasanya ni first posting untuk tahun 2020 kot..Adoila, tak tau apa aku buat sampai tak dan nak update blog. Sebelum menulis, aku check statistik viewer blog ni, ya Allah tak sangka ramai jugak viewer. Thanks hampa semua yang sudi dok baca penulisan i ols. Walaupun i ols tak tau sapa yang dok baca & pembaca pun tak kenai i ols. Semoga apa yang i ols tulis menjadi pengajaran & bermanfaat buat semua.
Kali ni aku nak bercerita kisah benar dengan pembaca semua. Kisah bermula tahun 2012 (ya, 8 tahun lepas & benda ni draggggg sampai la tahun 2020). Sat, hampa jangan la dok judge aku kata aku yang menyondoi la apa la. Tak dak niat langsung nak menyondoi, apa lagi nak runtuhkan masjid orang atau istilah la ni 'extend masjid'.
Perkenalan kami
Kami mola-mola jumpa masa lapor diri di HQ, then kursus di sana. Masa tula dia tegur aku.
Then tak sangka pulak posting pun di negeri yang sama. Agak dekat la pejabat dia dengan pejabat aku. Dia yang offer nak tolong aku carikan rumah sewa semua. Orang berbudi, takkan la aku nak tolak. Kampung kami pun dekat-dekat. Aku setuju ja.
Dari kampung ke rumah sewa, tak dak sapa hantar aku pun. Aku drive kancil 850, pinjam kereta mak aku, bawa bantal & selimut kat seat belakang, beg baju kat bonet. Kalau pikiaq balik, berdikari sungguh la.. masa tu mana nak ada waze apa lg, telefon pun tak pintar. Janji ngan kawan aku, dia tunggu kat tol. Tumpang di rumah kawan tu sat, sampai la aku panggil (Mr. X lah na) tunjukkan rumah sewa. So aku menyewa rumah dengan kawan sekerja Mr. X.
Since tu kami rapat la, dia ajak keluar dinner, dia tunjuk jalan. Yalah, aku tak besa wei tempat baru. Tak dak kawan pulak tu. Dia pun masa tu tak kawin lagi. Aku ingat Y not kan..
Dia suka bawa aku jalan-jalan kat pantai. Sejuk ja angin menghembus ke pipi (cewah ayat novel). Dia tak pernah cerita apa-apa pasai status dia. Yang aku tau dia single. Sampai la satu hari tu, dia ajak aku jumpa kakak dia. Aku pelik, tapi dia kata nak p ambik bunga telur. Masa jumpa kak dia, ok ja. Kak dia pun tak cakap apa-apa.
Dah ambil bunga telur semua, aku tanya la, "Kenduri sapa?" Dia jawab dia la nak kawin. Kalau berdiri, mau terlentang aku masa tu sebab terkejut. Aku sengap jalah, sebab aku tau ada benda tak kena. Awat dia rapat sangat dengan aku, tapi dia dah ada tunang?? why??
Yes! he owe me an explanation. So, dia habaq la. Masa kami first jumpa, dia dah jatuh hati kat aku. What the heck! aku tak leh brain wei. Tapi tarikh akad nikah lebih kurang dua bulan ja dari tarikh kami jumpa. Kad kenduri semua dah bagi. Dia rapat dengan aku sebab dia tak mau sia-siakan pertemuan kami & dia memang dah sayang kat aku. Tahik nya penjelasan itu. Dia kata dia tak bercinta dengan tunang dia ayah dia yang carikan. SOOOO??? Apa kaitan aku dengan masalah ni??
Lepas dia explained, dia hantar aku balik rumah. Aku speechless wei. Sebab aku pun dah start sayang kat dia. Serius dia memang baik & caring. Lunch pun kadang-kadang dia mai ambik aku & p lunch sama-sama. Dia tau aku tak dapat gaji lagi, dia blanja makan. Dia jenis gentleman yang akan buka pintu kereta untuk hang, yang akan tolong pegang semua beg shopping/ kasut hg masa hg jalan kaki ayam. Memang rasa la diri ini disayangi.. (lagu ukays pulak dah). Aku tak reply message dia, tapi dia dok call and text aku juga. Sampai last-last aku setuju jumpa dia balik. Dalam hati aku dok rasa bersalah dengan tunang dia.
Ada satu hari tu, kami p pantai, then aku tengah duduk kat buaian, dia pegang tangan aku, dia kata "Apa jadi pun, dia tetap sayang kat aku".
Then tak sangka pulak posting pun di negeri yang sama. Agak dekat la pejabat dia dengan pejabat aku. Dia yang offer nak tolong aku carikan rumah sewa semua. Orang berbudi, takkan la aku nak tolak. Kampung kami pun dekat-dekat. Aku setuju ja.
Dari kampung ke rumah sewa, tak dak sapa hantar aku pun. Aku drive kancil 850, pinjam kereta mak aku, bawa bantal & selimut kat seat belakang, beg baju kat bonet. Kalau pikiaq balik, berdikari sungguh la.. masa tu mana nak ada waze apa lg, telefon pun tak pintar. Janji ngan kawan aku, dia tunggu kat tol. Tumpang di rumah kawan tu sat, sampai la aku panggil (Mr. X lah na) tunjukkan rumah sewa. So aku menyewa rumah dengan kawan sekerja Mr. X.
Since tu kami rapat la, dia ajak keluar dinner, dia tunjuk jalan. Yalah, aku tak besa wei tempat baru. Tak dak kawan pulak tu. Dia pun masa tu tak kawin lagi. Aku ingat Y not kan..
Dia suka bawa aku jalan-jalan kat pantai. Sejuk ja angin menghembus ke pipi (cewah ayat novel). Dia tak pernah cerita apa-apa pasai status dia. Yang aku tau dia single. Sampai la satu hari tu, dia ajak aku jumpa kakak dia. Aku pelik, tapi dia kata nak p ambik bunga telur. Masa jumpa kak dia, ok ja. Kak dia pun tak cakap apa-apa.
Dah ambil bunga telur semua, aku tanya la, "Kenduri sapa?" Dia jawab dia la nak kawin. Kalau berdiri, mau terlentang aku masa tu sebab terkejut. Aku sengap jalah, sebab aku tau ada benda tak kena. Awat dia rapat sangat dengan aku, tapi dia dah ada tunang?? why??
Semua dah terjawab!
Yes! he owe me an explanation. So, dia habaq la. Masa kami first jumpa, dia dah jatuh hati kat aku. What the heck! aku tak leh brain wei. Tapi tarikh akad nikah lebih kurang dua bulan ja dari tarikh kami jumpa. Kad kenduri semua dah bagi. Dia rapat dengan aku sebab dia tak mau sia-siakan pertemuan kami & dia memang dah sayang kat aku. Tahik nya penjelasan itu. Dia kata dia tak bercinta dengan tunang dia ayah dia yang carikan. SOOOO??? Apa kaitan aku dengan masalah ni??
Lepas dia explained, dia hantar aku balik rumah. Aku speechless wei. Sebab aku pun dah start sayang kat dia. Serius dia memang baik & caring. Lunch pun kadang-kadang dia mai ambik aku & p lunch sama-sama. Dia tau aku tak dapat gaji lagi, dia blanja makan. Dia jenis gentleman yang akan buka pintu kereta untuk hang, yang akan tolong pegang semua beg shopping/ kasut hg masa hg jalan kaki ayam. Memang rasa la diri ini disayangi.. (lagu ukays pulak dah). Aku tak reply message dia, tapi dia dok call and text aku juga. Sampai last-last aku setuju jumpa dia balik. Dalam hati aku dok rasa bersalah dengan tunang dia.
Ada satu hari tu, kami p pantai, then aku tengah duduk kat buaian, dia pegang tangan aku, dia kata "Apa jadi pun, dia tetap sayang kat aku".
(Pembaca please jangan tiru aksi Jahiliah ni. Marah pulak aku dengan diri sendiri).
Mau tak menitik ayaq mata aku. Masa tu pulak darah muda. Tak matang lagi dalam berfikir.
Rupa-rupanya, esok tu dia dah start ambik cuti. Cuti nikah!
Dia PJJ dengan wife dia. So, lepas nikah, macam tak dak apa perubahan kat dia. Dia ajak aku keluar, makan, jalan-jalan & tak pernah sebut langsung pasai bini dia. Masa ni aku go with the flow saja.. Relationship kami macam roller coaster. Sat baik, sat aku akan buat perangai tak mau jumpa, text atau jawab call dia. Tapi punya la mulut manis! dia akan pujuk sampai la aku akan jumpa dia balik.
Aku tak tau wife dia tau ka dak perangai laki dia macam ni. Kami berkawan sampai lah aku tau wife dia pregnant anak first depa. Ya allah, aku dok rasa bersalah dengan perempuan tu. Aku tak pernah tengok gambaq nikah depa ka apa ka. Masa tu aku sedaq, aku buat silap besaqqqq!. Teruih aku dah tak mau jumpa, tak reply text, aku nak buang dia jauh-jauh. Aku memang tak layan dia sampai la dia give up. Aku pun pindah rumah sewa sendiri, kalau boleh memang tak mau jumpa dia dah. Sedaya upaya aku lari.
Alhamdulillah, last-last dia give up. Aku dengar cerita dia apply pindah dok dekat family dia. Well good for them.
Aku masih disini, sampai hari ni aku dah tolak 6 ka 7 pinangan. Jangan dok kata aku tak dak orang nak..cuma aku tak bersedia lagi nak jadi isteri. Aku rasa berat tanggungjawab tu. Alhamdulillah, dah naik pangkat, kalau setakat nak makan aku & parent, lebih dari cukup.
Kadang-kadang memang la rasa sunyi, lagi-lagi masa PKP dok sorang-sorang di rumah. Tu pun nasib baik aku masih kerja di pejabat juga. Tak dak la totally tak keluaq rumah.
Paling terasa bila balik dari outstation di malam hari. Balik ke rumah kosong yang gelap & terasa sejuk.
Aku paling suka kalau balik rumah parent, masa musim hujan. Aku masuk bilik & terasa warm. Rasa syukur ada tempat untuk berteduh.
So, that's all about it. harapnya hampa semua dapat la pengajaran dari cerita ni. Sama-sama kita doa yang baik-baik. Insyaallah, Allah tu tak kejam. Dia yang paling sayangkan kita semua, sebab tu Dia nak yang terbaik.
Mau tak menitik ayaq mata aku. Masa tu pulak darah muda. Tak matang lagi dalam berfikir.
Rupa-rupanya, esok tu dia dah start ambik cuti. Cuti nikah!
Status Suami Orang..
Dia PJJ dengan wife dia. So, lepas nikah, macam tak dak apa perubahan kat dia. Dia ajak aku keluar, makan, jalan-jalan & tak pernah sebut langsung pasai bini dia. Masa ni aku go with the flow saja.. Relationship kami macam roller coaster. Sat baik, sat aku akan buat perangai tak mau jumpa, text atau jawab call dia. Tapi punya la mulut manis! dia akan pujuk sampai la aku akan jumpa dia balik.
Aku tak tau wife dia tau ka dak perangai laki dia macam ni. Kami berkawan sampai lah aku tau wife dia pregnant anak first depa. Ya allah, aku dok rasa bersalah dengan perempuan tu. Aku tak pernah tengok gambaq nikah depa ka apa ka. Masa tu aku sedaq, aku buat silap besaqqqq!. Teruih aku dah tak mau jumpa, tak reply text, aku nak buang dia jauh-jauh. Aku memang tak layan dia sampai la dia give up. Aku pun pindah rumah sewa sendiri, kalau boleh memang tak mau jumpa dia dah. Sedaya upaya aku lari.
Alhamdulillah, last-last dia give up. Aku dengar cerita dia apply pindah dok dekat family dia. Well good for them.
Dia mai cari aku balik!
Lepas berapa tahun dia dok dekat family, aku dengaq dia dapat naik pangkat & kena transfer. So basically dia dah PJJ balik dengan wife dia. Aku memang tak pernah tukaq nombor telefon. Daripada habis SPM sampai la ni, ni la nombor yang sama. (orang kata orang macam ni setia.. kuang3). Dia whatapp aku, habaq kata dia dah pindah, kalau p ke tempat dia call la. Dia nak jumpa & sembang-sembang macam dulu. Wei, masa ni anak 2 dah kot! Grrr grrrr. Mak aku pesan, dengan orang macam ni, kita jangan berkeras sangat. Kita tak tau depa punya gila tu boleh p sampai tahap macam mana.
So, bila dia text, aku iyakan jalah.
Hat terbaru ni, kan PKP. Dia x boleh balik jumpa wife dia, aku pun terperangkap di negeri ni, dia call, dia bagi tau, lepas aku tak nak jumpa dia dulu, dia jadi tak boleh lena, makan tak kenyang, mandi tak basah la kalau orang kata.
Dalam hati aku, yalah tu. Dalam dok teringat kat aku, anak dah 3 orang wei. So, aku memang dah boleh move on dari relationship toxic tu.
Dia kata nak p beraya di rumah aku, nak jumpa mak aku. (BTW, memang masa kami kerja satu negeri dulu, dia pernah balik kampung & p jumpa mak aku). So, mak aku pun kenal dia. Aku tak habis fikir, sampai bila aku nak keep this toxic relationship?? aku bagi kata dua kat dia.
"Nak mai beraya boleh, tapi bawa wife & anak-anak dia semua. Jangan mai sorang-sorang. Aku ni perempuan, tolong la jaga maruah aku. Kalau orang nampak aku berkawan dengan laki orang, orang takkan blame jantan, nanti perempuan juga yang salah. Kata aku sondoi laki orang la apa la"
Dia jawab "Apa cakap macam tu, dia takkan jatuhkan maruah aku".
Lepas tu aku memang tak contact dia. Aku ingt dia pun tak jadi la mai beraya rumah aku, tengok-tengok hari raya first dia text. Dia kata esok nak mai.
Alhamdulillah, dia bawa wife & anak-anak dia semua. Aku pun sembang macam biasa dengan wife dia.
Aku rasa aku dah cerdik & matang. Kalau dulu, mau berjurai ayaq mata aku tengok depa sekeluarga.
AKU?
Aku masih disini, sampai hari ni aku dah tolak 6 ka 7 pinangan. Jangan dok kata aku tak dak orang nak..cuma aku tak bersedia lagi nak jadi isteri. Aku rasa berat tanggungjawab tu. Alhamdulillah, dah naik pangkat, kalau setakat nak makan aku & parent, lebih dari cukup. Kadang-kadang memang la rasa sunyi, lagi-lagi masa PKP dok sorang-sorang di rumah. Tu pun nasib baik aku masih kerja di pejabat juga. Tak dak la totally tak keluaq rumah.
Paling terasa bila balik dari outstation di malam hari. Balik ke rumah kosong yang gelap & terasa sejuk.
Aku paling suka kalau balik rumah parent, masa musim hujan. Aku masuk bilik & terasa warm. Rasa syukur ada tempat untuk berteduh.
So, that's all about it. harapnya hampa semua dapat la pengajaran dari cerita ni. Sama-sama kita doa yang baik-baik. Insyaallah, Allah tu tak kejam. Dia yang paling sayangkan kita semua, sebab tu Dia nak yang terbaik.
Comments
Post a Comment